گمشده اول (اسوه موعود)
شعری به مناسبت فاطمیه
قسمتی از مثنوی بلند”سوره ء مکی مدنی”
…دختر تنهای اهورا نَسَب
حوری انسیّه ء امّ‌العجب
ای نفست عطر بهاران من
عمر تو کوتاه‌تر از یاسمن
ای قدِ قدّوسیِ بیتاب حق
قوس نزول تو به محراب حق
آه از آن لهجه ء جبریلی‌ات
خطبه ء قرآنی ترتیلی ات
آه از آن سرّ مگوی شما
سرو قد و خاک مجویِ شما
مادر گُل! عزم سفر کرده‌ای؟
چادر معراج به سرکرده‌ای؟
رازِ مگویی‌ست مگر درمیان
می‌روی آهسته‌تر از پرنیان!
ای به نخیلِ اَمَل ـ ای ماه من
آه زدست دل کوتاه من
آهِ من ای آه من ای آه من
این‌که هلالی شده‌ای ماه من
ای حرمت قبله ء گم‌گشته‌ام
من همه جا را پیِ تو گشته‌ام
آه شدم ناله شدم پر زدم
مثل نسیمی همه جا سرزدم
کام و عنان از همه برتافتم
کاش نشانی زتو می یافتم…
***
حجّت پیدای نهان! فاطمه
قبله ء صاحب‌نظران! فاطمه
گمشدة اوّلِ این امّتی
«اسوه ء موعود» در این غیبتی*
ای دل دریایی بی‌آشیان
آمدم این بار، کران تا کران
زورق دل تا به تو پهلو زده
دست دعا یکسره پارو زده
آمده‌ام، ساحل مهرت کجاست؟
شب زده‌ام، صبح سپهرت کجاست؟
لاله ء داغ دل من، فاطمه
چشم و چراغ دل من فاطمه
خانه ء امید دل بی کسی
کی تو به داد دل من می‌رسی؟
حضرت زهرا! همه ء عشق من
ای همه ء زمزمة عشق من
ای به گدا داده لباس عروس
ای به وفا داده جواب مجوس
من که گدای در این خانه‌ام
با همه کس غیر تو بیگانه‌ام
دین من و مذهب من فاطمه
ذکر خدا بر لب من فاطمه
مِهر تو سرمایه ء آمال من
مُهر تو برنامه ء اعمال من
سر چو برآرم به قیامت زخاک
فاطمه میگویم و روحی فداک
فاطمه میگویم و پر می‌کشم
بار گناهان بشر می‌کشم
خاک آستان/مهدی مشکات1378
* منسوب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه است که: ولی فی ابنة احمد اسوة حسنة
یعنی برای من در دختر احمد.ص. اسوه ء خوبی وجود دارد!
