بایگانی/آرشیو برچسب ها : اشعار مهدی مشکات

نشان از آفتاب، این ماه دارد/ولایت از ولیُّ الله دارد دلش کانون هر درد است این مرد/بقربانش شوم، «مَرد» است این مرد

این صدای ناز معصومیت است/گوش کن! این راز مظلومیت است کودکانی تشنه بر خاک حرم/لابه لای خاک می جویند نَم خوابشان لبریز شورآهنگ آب/قصه هاشان هُرم آب و رنگ آب

دراین قرن فولاد ـ آخر ببین روح بیژن که درگور سرد معادن دارد تلف می شود (دارد تلف می شود!..)

توآتش میزنی برجان مستم/نمیدانی که من آتش پرستم ندارم مشکل ازمشکل تراشی/تو بت میسازی ومن می پرستم